flores - Komodo dragons

We zijn inmiddels in Labuan Bajo - flores aangekomen (na een busreis van 1,5 dag, maar laten we het daar maar niet over hebben...)
Labuan Bajo doet ons echt denken aan een Italiaans kustplaatsje. Overal restaurantjes, bars etc. Met uitzicht op de baai vol lichtjes en een bruisend nachtleven. Hier kunnen we ons wel even vermaken.

S 'ochtends worden we om half 9 bij ons hotel opgehaald en naar de haven gebracht waar een houten boot van ongeveer 12 meter op ons wacht. We zijn de enige passagiers en met de kapitein en zijn helper gaan we op weg.
Onze eerste stop na 2 uur varen is Rinca, een komodo reservaat. Er wordt ons een ranger toegewezen en we gaan een tocht over het eiland maken. Bij de ingang zitten al 6 komodo veranen op ons te wachten. Ze zijn haast niet te zien met hun bruine schutkleur. De grootste in het groepje is ongeveer 2 meter, maar mannetjes kunnen 3 meter lang worden. We lopen een nogal doods bos in, het eiland is zo warm (ongeveer 37 graden als wij onze tocht maken) dat het landschap iets weg heeft van een savanne. Stug gras is het enige wat op de glooiende heuvels groeit en stof waait op bij elke beweging. We verwachten elk moment een kudde buffels, die hier ook huishouden, over de glooiïng te zien denderen, maar het enige wat we zien is een wild zwijn, talloze apen en een hert. Ook de komodo's, op een baby komodo na, houden zich stil en dit is maar goed ook, want het zijn geen lieverdjes.
Al bij het uitkomen van de eieren, die ongeveer 2 meter onder de grond liggen, wordt het nest al aangevallen door niemand anders dan... Hun eigen ouders. De komodo's die het wel overleven (5 - 7%) houdt zich daarna schuil in bomen tot ze een jaar of 3 zijn. Komodo's zijn niet alleen kannibalen, maar eten alles wat op hun pad komt; apen, buffels, herten. Ze vallen hun prooi aan met een snelheid van 18 km/h, niet een erg fijne vijand dus.

Heelhuids terug gekeerd op de boot krijgen we onze lunch. Onze kapitein zorgt goed voor ons en de tafel wordt gevuld met tonijn, mie, groente, rijst en fruit.
2 uur varen verder is het tijd om te snorkelen bij Pink Beach, waar een prachtige onderwaterwereld in het koraal zich voor ons uitstrekt.

Bij zonsondergang gooien we het anker uit in een baai en als de zon onder is is het echt pikkedonker! Genieten van de sterren dus ;) De kapitein heeft al matjes en kussens op het dek neergelegd om te slapen. De volgende ochtend worden we gewekt door de zonsopkomst achter onze boot. Na een ontbijtje varen we naar Komodo eiland, het tweede komodo reservaat.
Hier krijgen we weer een ranger toegewezen, een stagaire. Het eiland is veel vruchtbaarder en overal hangt een zoete geur van tamarinde bomen. We zien echter geen komodo... Tot we weer bij het strand komen en een enorm mannetje zien liggen, daarmee willen we natuurlijk mee op de foto, maar onze ranger laat ons te dichtbij komen en krijgt op z'n kop van andere rangers (wel een super vette foto)
Even verderop zien we een wat actievere die ook rond loopt en terug bij de boot hebben onze bemanningsleden de dag van hun leven als zij ook een komodo over het strand zien lopen.

We varen daarna door mantra bay, een route voor de enorme mantra roggen. Met de matroos op de uitkijk moeten wij klaar gaan zitten met onze snorkelspullen aan. Als hij roept 'Mantra' moeten we het water in springen. Eenmaal in het water zien we echter niks. Ik wil de zoektocht naar de mantra net opgeven, als Sanne roept dat er 1 bij haar zwemt. Helaad ben ik te laat om het dier met eigen ogen te zien.

Onze laatste tocht is naar Kanawa, een klein eilandje met 1 hotel waar we hopelijk kunnem verblijven. Na de lunch nemen we afscheid van onze crew en worden we op het hagelwitte zand afgezet voor een nachtje paradijs.