Paradise

Na een tijdje radiostilte, want ja… wat moet je vertellen over een 600 pagina tellend management boek, is de toets eindelijk voorbij. 11 pagina’s later hadden we eindelijk onze vrijheid terug! Dat werd natuurlijk meteen woensdag gevierd met een dineetje bij de plaatselijke back-packers kroeg én een avondje flink stappen. Het idee dat we de volgende dag tot diep in de middag in ons bedje (of strandbedje) konden blijven liggen maakte de avond natuurlijk nog beter.

Natuurlijk hebben we niet alleen gefeest. Zaterdagochtend ben ik met Ymke en Tietia naar Nusa Lembongan en Nusa Ceningan vertrokken, het paradijs op Bali. (Lees witte stranden, bungalow óp het strand en hemels blauw water) Eerst het eiland rondgecrosst op een scootertje naar het westpunt waar je de Mangroves in kon. Dit is een soort bos in zee. De bomen die er staan drijven met hun wortels op het water. Heel bijzonder, want de hele baai is super dicht begroeid en de enige manier om er door te komen is met een soort smalle gondel. Ook hebben we onder weg een ondergronds ‘huis’ bezocht. Dit huis is gebouwd rond de tweede wereldoorlog (begrepen wij) door een Balinese danser die bang was voor de invasie van… tja.. dat konden we niet echt uit het verhaal opmaken. Wel waren die mensen echt iniemini klein en was het huis meer een grot met gaten en uithoeken dan echt een huis… niet echt heel comfortabel.

De volgende dag zijn we naar Nusa Ceningan gegaan, Nusa Lembongan en Nusa Ceningan worden gescheiden door een soort gele, houten brug die volgens mij nog uit de tijd van de Nederlandse kolonie stamt en ook om de maand stuk is. Ook nu was het ding profesorisch in elkaar gezet met houten vlonders, waardoor het meer op een survival traject leek dan een echte brug. Eenmaal aan de overkant was het zo rustig dat we ons afvroegen of hier ooit wel toeristen kwamen… Nusa Ceningan is een relatief arm gedeelte van Bali, met allemaal kleine, houten, vervallen hutjes, maar wel tegen de achtergrond van een schitterend wit strand… heel bijzonder. Na ongeveer 40 minuten lopen kwamen we uit bij een super luxe resort, het andere uiterste… waar we voor een drankje onbeperkt gebruik mochten maken van het zwembad (met uitzicht op zee) het privé strand en hun ligbedjes. Hier konden we ons best een middag vermaken (wat we dus ook gedaan hebben) Echt een klein paradijsje.

Nu terug de zon in en een weekje helemaal níks!